پاورپوینت بررسی بادگیرها

مقدمه

استفاده از بادگیر از سنوات بسیار قدیم در ایران متداول بوده است. بادگیر ها با اشكال مختلف در شهر های مركزی و جنوب ایران ساخته شده كه هر كدام بر حسب ارتفاع و جهت باد مطلوب طراحی و اجرا شده اند. تا قبل از اختراع كولر برقی و گسترش آن در شهر های مختلف، از بادگیر در ابنیه مختلف مسكونی، مذهبی و خدماتی استفاده می شده است و هنوز هم می توان باقیمانده این بادگیر ها را در اقلیم گرم و مرطوب جنوب در شهر هایی مانند بندر عباس، بندر لنگه، قشم، بوشهر و اقلیم گرم خشك نواحی مركزی مانند كرمان، نایین، یزد، طبس، كاشان، سمنان، اصفهان و حتی نواحی جنوب شهر تهران مشاهده نمود.

طرز كار بادگیر

عملكرد بادگیر بدین صورت است كه باد مطلوب را گرفته و آن را به داخل اطاق های اصلی ساختمان، آب انبار و یا سرداب هدایت می كند. در بعضی از مساجد حاشیه كویر مانند مسجد قدیمی اردكان و مسجد جامع فیروز آباد در استان یزد، دریچه بادگیر درست در بالای محراب قرار دارد. به این ترتیب، باد مطلوب وارد بخش های مختلف ساختمان می گردد و باعث تهویه و خنكی آن می شود.

شهر تاریخی یزد به شهر بادگیر ها معروف است و به تحقیق، نسبت به سایر شهر های مركزی ایران دارای بیشترین تعداد بادگیر است. در این شهر، مرتفع ترین بادگیر جهان یعنی بادگیر باغ دولت آباد وجود دارد كه دارای حدود 34 متر ارتفاع است. ارتفاع دهانه فوقانی بادگیر 11 متر می باشد. این بادگیر هشت طرفه، باد را از هر سمتی كه بوزد به درون ساختمان هدایت می كند.

در اینجا لازم به توضیح است كه بعضی از بادگیر ها، فقط از طریق جابجایی هوا ، داخل بنا را خنك می سازند و بعضی دیگر، هم از طریق جابجایی هوا و هم از طریق تبخیراین عمل را انجام می دهند. سیستم برودتی بادگیر باغ دولت آباد از طریق روش دوم است؛ بدین صورت كه جریان هوا پس از ورود به داخل ساختمان از روی یك حوض سنگی كوچك و فواره رد می شود و سپس از آنجا به سایر اطاق ها هدایت می گردد (شكل 3). اطاق زیر بادگیر كه حوض و فواره در آن قرار دارد به صورت هشتی (هشت ضلعی) است و در های متعددی در آن وجود دارد. در هر زمان كه نیاز به خنك نمودن اطاق خاصی باشد، در بین آن اطاق و اطاق هشتی زیر بادگیر را باز می نمایند.

...

معماری و انواع بادگیر ۩

وضع خاص اقلیمی ایران که هوای بخش عمده ای از آن خشک و بخش دیگری گرم و نیم مرطوب است عامل اساسی در پیدایش و کاربرد شیوه های مختلف برای کاستن دما در داخل فضاهای مسکونی بوده است . معماران ایرانی در طراحی خانه ها به عامل استفاده از سطح سایة بیشتر در فصل گرما و عایق بندی بدنه و سقف در برابر نفوذ گرما و نیز ایجاد جریان هوا در داخل بنا توجه فراوان داشته اند. چنانکه در ناحیة خشک و گرم جنوب ، در شهرهایی چون دزفول و شوشتر، از وسیلة خنک کنندة بسیار مؤثری بهره جسته اند که آن را شوادان * می نامند.

و...

.

.

.